Kárahnjúkar.

Jæja þá er maður búinn að líta þann merka stað Kárahnjúka augum, en það gerðist 19 Júní og það gerðist meira að segja á örlítið sérstakan hátt sko.

Þannig var það að við ókum eins og leið lá frá Hallormsstað upp að Kárahnjúkum og þegar þangað kom fór ég að litast um og fannst einhvern vegin ekki auðvelt að átta mig á hvert ætti að fara þannig að ég ók svona sem leið lá í átt að þessari frægu stíflu og þar sem enginn stoppaði mig hélt ég áfram í gegnum svæðið og yfir stífluna og áfram þar til vegurinn fór undir vatnið í Hálslóni, það sem ég var að gera mig kláran til að taka mynd af þessum merka stað kom það að maður á bíl merktum Landsvirkjun sko óóó hvað hafði ég nú gert?  hann renndi niður rúðunni og spyr ert þú að vinna hér?  nei svaraði ég, nú og hvernig komstu hingað, ókstu yfir stífluna? já svaraði ég,  veistu ekki að þetta er lokað vinnusvæði, sástu ekki skiltið sem segir það? ja er ekki viss, sá bara skilti sem sagði að það ætti að víkja fyrir vinnuvélum, og keyrðirðu yfir stífluna? já, þetta er lokað vinnusvæði endurtók hann og stíflan lokuð fyrir umferð, ertu þá að sega að ég komist ekki til baka? (var nú farið að fara um suma því hin leiðin til Egilsstaða var býsna löng ef hún var fær) en það fæddist bros því hann svaraði, komdu ég fylgi þér til baka, þannig keyrði ég í sérstakri fylgd til baka svona eins og fyrirmenn gera hahaha.

 

Eftir þetta ævintýri héldum við aftur til baka sem leið lá og tókum hægri beygju er niður í Fljótsdal kom og skoðuðum Skriðuklaustur og fannst okkur mikið til koma að sjá Danskan herragarð austur á fjörðum, síðan var haldið heim í tjaldvagninn á ný og skemmtilegur dagur að kveldi komin.

Með sólarkveðu að austan.